Alimentatie: Wat kan er gaan er veranderen ?

17-11-2014

Er ligt nu een wetsvoorstel om de duur van de alimentatie terug te brengen tot maximaal vijf jaar of tot het jongste kind twaalf jaar is. Een uitzondering wordt gemaakt voor een huwelijk dat langer dan vijftien jaar geduurd heeft. Dan moet alimentatie worden betaald voor de helft van het aantal jaren dat het huwelijk heeft geduurd, tot een maximum van tien jaar.

 

Hoe is het nu ?

De berekening van de kinderalimentatie is onlangs veranderd. Voortaan wordt het kindgebonden budget van de kinderalimentatie afgetrokken. Ook mag de vader de kosten die hij voor de kinderen maakt als deze bij hem zijn, in mindering brengen op de te betalen kinderalimentatie. Bij een traditionele omgangsregeling (een keer in de twee weken een weekeinde en drie weken tijdens de zomervakantie), gaat er 15% van de kinderalimentatie af. Als de vader meer dagen in de week voor de kinderen zorgt, mag hij 25 % van de alimentatie aftrekken. Is de zorg min of meer gelijk verdeeld tussen de ex-partners, dan mag er zelfs 35 % in mindering worden gebracht.

Op dit moment is er een recht op partneralimentatie van maximaal twaalf jaar. Dit geldt voor een huwelijk met kinderen of een huwelijk zonder kinderen dat langer dan vijf jaar heeft geduurd. Voor een huwelijk zonder kinderen dat korter dan vijf jaar heeft geduurd, geldt dat er (partner)alimentatie dient te worden betaald over een periode zolang als het huwelijk heeft geduurd (natuurlijk op voorwaarde dat er alimentatie verschuldigd is). De hoogte van de alimentatie wordt aangepast wanneer de situatie verandert: bijvoorbeeld als het inkomen van de ontvanger stijgt, het inkomen van de betaler daalt of er een nieuwe, gezamenlijke huishouding wordt gevormd. Het kan dan zijn dat de alimentatie op nihil wordt gesteld.

Bij ongehuwd samenwonen, is er alleen dan recht op partneralimentatie als hierover in het samenlevingscontract afspraken zijn gemaakt. Als er in een dergelijk geval kinderen zijn, kan degene die voor de kinderen zorgt wel recht hebben op kinderalimentatie (ookal is dit niet als zodanig in het samenlevingscontract opgenomen).

Ouders zijn verplicht de kosten voor de verzorging van hun kinderen te betalen. Als ze uit elkaar gaan, moeten ze hiervoor een financiële regeling afspreken: de kinderalimentatie. De ex-partners kunnen hiervoor samen een bedrag afspreken en dit vastleggen in een echtscheidingsconvenant. Uitgangspunt voor de hoogte van de kinderalimentatie is de zogenaamde kinderbehoefte. Advies is derhalve om een compleet overzicht te maken van alle kosten die de kinderen met zich meebrengen. Hiervoor kan meer informatie worden verkregen bij het NIBUD. Een professional zal de hoogte van de alimentatie berekenen aan de hand van de zogenaamde tremanormmethode. Vervolgens staat het de ouders vrij om onderling andere afspraken te maken over de hoogte van de alimentatie. Komen de ouders er samen niet uit, dan zal de rechter een bedrag aan alimentatie bepalen. Kinderalimentatie moet nu nog worden betaald tot het 21-ste jaar van het kind en wordt jaarlijks geïndexeerd.

 

Partneralimentatie is een financiële bijdrage in de kosten van het levensonderhoud na de echtscheiding. De meest draagkrachtige partner dient deze te voldoen aan de minst draagkrachtige partner. Als norm bij het vaststellen van de partneralimentatie geldt, dat de minst draagkrachtige partner na de echtscheiding zestig procent van het netto gezinsinkomen te besteden moet hebben.

 

Wie alimentatie ontvangt, moet daarover belasting betalen. Ontvangen alimentatie kan worden gekort op bijvoorbeeld een bijstandsuitkering. Wie alimentatie betaalt, mag het aftrekken van de belasting.

• 

« Naar overzicht